Felsefik şeyler

Vampire Bat

Ben felsefik hikayeleri olayları vs. çok severim.Bildiğiniz şeyler varsa yazarmısınız ?

Bakalım neler varmış ..

XII

o n kine bi tane örnek yazsaydın.....

blind guardian

oke bugün gevezenin kitabını okudum ondan bi iki tane güzel şey yazyım o zaman ben

blind guardian

Yazıların hepsi geveze'nin hayata dair kitabından alınmadır...

**AŞKIN TANIMI OLMAZ**

Bir gün arkadaşımla çay içiyor muhabbet ediyordum. Bana "Aşık olmak nasıl bir şey, aşk nasıl bir duygu diye sordu. Bende biraz düşündükten sonra,

"İyi o halde dinle..." dedim.

"Napolyon, bir gün düşman askerlerinden kaçarken bir bakkala girer. Bakkal Napolyon'u hemen tanır we saklar. Arkadan gelen düşman askerlerine de önündeki yolu göstererek: "Şu tarafa doğru kaçan bi adam gördüm" der. Düşman askerleri gittikten beş dakika sonra Napolyon'un muhafızları gelir. O anda bakkal: "Efendim haddim olmayarak size bir şey sormak istiyorum. Ölümle burun buruna gelmek nasıl bir duygu?" diye sorduğu anda Napolyon "Bre densiz! Sen kim oluyorsun da, dünyayı titreten bi insana böyle bir soru soruyorsun" der we muhafızlara "Dizin bu herifi kurşuna!" diye emreder. Bakkalın gözünü bağlarlar, "üç, iki, bir" diye sayarlarken; bakkal: "Ne yaptım ben? Bak şimdi öleceğim." diye düşünürken bir el uzanır we göz bağını açar. Bağı açan Napolyon'dur we "İşte böyle bir duygu" der.

Aşk da böyle bir duygudur. Anlatılmaz sadece yaşanır.

blind guardian

**İSTASYON**

Tren herhangi bir hastanenin doğumhanesinde başlıyor yolculuğuna. Ağır ağır çıkılan yolculukta tekerlekler hızla dönüyor sonra.. O sizin treninizdir, siz de onun yolcusu. Treniniz akıp giderken; ara istasyonlarda durur, soluklanır. Size; inmekle, yola dewam etmek arasında ikilemler sunar. Fazla vaktiniz yoktur.

Trenin ikinci istasyonu, sizi hiç yaşamadıklarınızı yaşamaya davet eden tabelalarla doludur. Tren düdüğü çalar, geride kalır denenmemiş heyecanlar. Ömür devam eder...

Üçüncü istasyonda, çağıran bir arkadaş ıslığı uğruna bırakıp inmek vardır trenden. Yanında olmak, zor zamanlarda; yani adam gibi yaşamak arkadaşlığı... Ne var ki, vakit çok dardır.

Dördüncü istasyonda, bireysel mutluluklar uzanır. Zenginlik ve risk... İstasyonda yanyana durup sırıtır yüzünüze... Zenginliği ve riski istasyonda bırkıp devam edersiniz seferinize.

Beşinci istasyonun, gök gürültüsü andıran sesleri, daha kilometrelerceöncesinden duyulur. Zulme ve haksızlığa başkaldırının sancılı bayrakları sarmıştır dört bir yanı.

Altıncı istasyonda, kır çiçekleri arasındaaşkın isyankar tomurcuklarının kokuları doluşacaktır pencerelerden. Ve anlaşılacaktır ki; AŞK ACILARLA YAŞANACAKTIR.

Ve devam yolculuklara.

Sonra...

Yedinci istasyon... Tren durur!

Makinistler, terk ederler mekanı. Kimi bekliyor bu cenaze töreni?

Ne daha ileriye, ne daha geriye gitmek mümkündür artık. Bu SON İSTASYON'dur.

Birden vurur PİŞMANLIKLAR.

"KEŞKE... KEŞKE DURSAYDIK..." dersiniz önceki istasyonlarda.

Hep treni kaçırmaktan söz edilir ya, hayatta; oysa treni kaçırmak olası değildir ki...

Siz durulacak ve inilecek istasyonları bilin yeter!..

blind guardian

**NOKTALAMA İŞARETLERİ**

Bir gün insan virgülü kaybetti; o zaman zor ve uzun cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı; cümleleri basitleşince düşünceleri de basitleşti. Sonra ünlem işaretini kaybetti; alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmedenkonuşmaya başladı. Artık ne bir şeye kızıyor ne de bir şeye seviniyordu. Hiçbir şey onda en ufak bir heyecan uyandırmıyordu.

Bir süre sonra soru işaretini kaybetti ve artık soru sormaz oldu. Hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu; ne evren, ne dünya, ne de kendi apartmanı umrundaydı. Birkaç yıl sonra, iki nokta üst üste işaretini kaybetti ve olayların nedenlerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti. Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız tırnak işaretleri kaldı. Kendine özgü tek düşüncesi yoktu. Yalnız başkalarının düşüncelerini aktarıyordu. Düşünceyi unuttu ve böylece son noktaya ulaştı...

{Bå®ô$_1905}

Ben felsefeden hiç anlamam , o yüzden de hiç yapamam :)

blind guardian

Orjinal Mesajı Yazan: nBaDeLiSi

Ben felsefeden hiç anlamam , o yüzden de hiç yapamam :)

bende felsefe yapmam da hatta felsefeden de anlamam senin gibi ama bunları okudum kitapta çok güzeldi ondan yazdım. Kaldı ki daha bunların felsefeyle ilgili olup olmadığını da bilmiyorum ama içinde azıcık da olsa felsefe war

{Bå®ô$_1905}

Hayatımın başından beri 1 kere bile felsefe yaptım mı hatırlamıyorm :)

Apili

yaw nba delisi maksat felsefe yapıp yapmadığını söylemek deil.maksat felsefetik yazıları bulup buraya koymak..bak sevsenkiyo koymuş ve ilk koyduğu harika bişi..diğerlerini ise henüz okumadım..abi bu yazının bulunduu kitaptan bahsetsene..bulursam alicam..

{Bå®ô$_1905}

Bu arada felsefe için Deniz Akkaya'ya başvurmak lazım. O kadın felsefe yaptığını zannediyor ama bence hiç bişey yapmıyor :)

Apili

kusura bakma ama ne alaka.??lütfen konunun akışı çok güzel..bozmayalım ve dağıtmayalım..diğer konulara benzemesin..sonra kapanacak..biz felsefe yazıları istyoz..kim felsefe yapıo yapamıo die sormuyoz..

Apili

Günümüz İnsanı Aşka Aşık, Aşığa Değil!

Günümüz insani aska asık, asığa değil!

Askerin kısa dönem askerlik gibi kısa sürmesinin nedeni herhalde bu.

Zaplanan âşıklar dönemi bu dönemi kanaldan kanala geçer gibi âşıktan aşığa geçiliyor. Peki, bu neden böyle oluyor?

Çünkü insan insana sevgisiz, insan insana tahammülsüz, insan insan için fedakârlık duygusunu yitirmiş, insan insana kendini adamaktan kaçıyor. Oysa fedakârlık, adanmışlık varsa vardır aşk. Fedakârlığın, adanmışlığın yasamadığı yerde yaşamaz aşk.

Ne yazık ki uğruna kendini adadığı ne bir ideali var günümüz insaninin.

Ne de uğruna kendini adadığı bir aşkı.

Nerde ideali, aşkı uğruna her şeyden vazgeçen dunun insani… Nerde hiçbir şey için hiçbir şeyden vazgeçmeyen bugünün insani.

Bugünün insanı aşkta da köşe dönmeci. Emek harcamadan yasamak istediği gibi, emek harcamadan aşk yasamak istiyor.

Sevmeden sevilmek, vermeden almak istiyor. Hiç değilse bir koyup üç almak istiyor. Bir koyup üç alamadı mı ilişki bitiyor. İlişkiler çıkar, menfaat üzerine kurulu. Elektriklenmeler kısa devre. Bir günlük elektriklenmeler, bir gecelik sevişmeler aşk sanılıyor.

Sevgili bayanlar baylar, aşka ayıp oluyor!

Apili

bu yazının felsefeyle ilgisi var mı bilmiyorum ama çok güzel bi yazı..

Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın dibine, ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim; SEN YOKTUN...

Binlerce adım attım bu sokaklarda. Beraber gezdiğimiz her köşeyi, her parkı,her ağacı ezberledim. Sevdamıza bulanmış her kaldırım taşında senin izlerini aradım;SEN YOKTUN...

Senin kokun sinmiş evimizin duvarları birer birer üzerime yıkıldı.Her bir hücremin acısını yüreğimin derinliklerinde hissederken beni o enkazın altından çekip alacak ellerini aradım;SEN YOKTUN...

Özlem şarkılarını ezberledim. Kimini bağıra bağıra, kimini fısıltıyla söyledim. Karanlığa haykırdım hasretimi. Sesimi duyarsın diye bekledim;SEN YOKTUN...

Senden gelecek bir tek haberi bekledim.Saatler asırlar gibi geldi geçmedi.... Çalan her telefonu yüreğimin deli bir çağlayana dönen atışlarıyla açtım.Senden başka duyduğum her seste hep aynı hayal kırıklığını yaşadım;SEN YOKTUN...

Seni aramaktan yorgun düşmüş bedenimi karanlığın kucağına uzattım her gece.Bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip almasını istedim.Olmadı !Kaç gece sabahı ettim gözlerimi kapamadan.Kaç gece sokaktaki ayak

seslerini dinledim gelen sensindir diye;SEN YOKTUN...

Her yağmurla birlikte hüzünde yağdı sensiz bu sokakların üzerine. Bulutlar yalnızlığımın işaretiydi benim için.Beni ıslatan yağmur olmadı!Ben zaten senin özleminle sırılsıklamdım. Hayat merhaba derken bahara çiçek çiçek benim gönlüm hep karakışlardaydı;SEN YOKTUN...

Her istasyon,her otogar adresim oldu.Otobüslerdeki her yolcuya sensindir diye baktım,senden bir iz aradım.Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım.Kıyılarda tükettim bekleyişlerimi.Hep sensiz gemiler geçti limanlardan;SEN YOKTUN...

Gözümden bir tek damla yaş akmadı.Onlar sana aitti sana kalmalıydı ! Kimselere söyleyemedim acılarımı,bekleyişimin öyküsünü kimselere anlatamadım.

Nice fırtınalar koptu yüreğimde.Dalgalar dövdü hayallerimi.Sığınacak bir liman,yaslanacak bir omuz aradım;SEN YOKTUN...

Her gece ay paramparça oldu. Her gece yıldızlar tek tek düştü sokaklara.

Yıldızları saçlarıma takıp gelmeni bekledim.Ayı avucunda bana getirmeni bekledim.

Ve bir güneş gibi doğup aydınlatmanı bekledim sensiz bu zifir karası dünyamı ama

SEN YOKTUN...

blind guardian

Orjinal Mesajı Yazan: Apili

yaw nba delisi maksat felsefe yapıp yapmadığını söylemek deil.maksat felsefetik yazıları bulup buraya koymak..bak sevsenkiyo koymuş ve ilk koyduğu harika bişi..diğerlerini ise henüz okumadım..abi bu yazının bulunduu kitaptan bahsetsene..bulursam alicam..

geveze'nin hayata dair kitabı annem okuyodu bi bakiyim dedim bugün canım sıkıldı bi oturuşta bitirdim kitabı çok güzel hikayeler war ilerde bi kaç tane daha yazarım

Apili

abi sen kitabın yazarını felan bütün gerekli bilgileri bana söyle gidip buluyum o kitabı..ha bi de eklediklerim nasıl?

blind guardian

**YAŞAM**

Franklin bir çocuğa bir elma vermiş. Çocuk çok sevinmiş. Bir elma daha vermiş, çocuk daha da sevinmiş. Bir elma daha verince çocuk sevinçten deliye dönmüş. Ve yine bir elma verince, çocuk dört elmayı elinde zaptedememiş, sonuncusunu düşürmüş yere... Bu kez ağlamaya başlamış çocuk.

Hayat böyledir... Hayal etmediğiniz bir saadete eriştikten sonra, onun bir lokmasını dahi kaybetmek bizi perişan eder.

"Keyifler değildir, yaşamı değerli yapan. Yaşamdır, keyif almayı değerli kılan..."

blind guardian

Orjinal Mesajı Yazan: Apili

abi sen kitabın yazarını felan bütün gerekli bilgileri bana söyle gidip buluyum o kitabı..ha bi de eklediklerim nasıl?

kitabın yazarı geveze power fm dj'i kitabın adı HAYATA DAİR... yayınevi: Maviağaç yayıncılık yazarın e-mail adresi gevezeshow@superonline.com

Genel yayın yönetmeni: Münir Üstün

İç tasarımı: Y.K.

Kapak: Yunus Karaaslan

Kapak Baskı: Trichrome

Baskı:Kitap Matbaası

Cilt: Fatih Mücahit

Yayınevinin adresi: Çatalçeşme sk. No:23 K.2 D.3 Cağaloğlu/İst

Tel: 0212... (vermeyim telefonu :))

yayınevinin web sitesi: www.maviagac.com

yayınevinin e-mail adresi: maviagac@maviagac.com

daha gerek war mı :D

TheFahrix

Felsefe aslında bir hikaye değildir. Düşüncedir. Hikaye aracıdır. Düşünceyi nesnel olarak anlatır. O yüzden Felsefik Hikayeler diye birşey olmaz.

Kendi doğrularınız sizin felsefelerinizdir. Başkalarının doğruları onların felsefesidir, onlar hayatlarını ona göre yaşar. Buraya kendi doğrularınızı yada başkalarının doğrularını yazabilirsiniz, ama Felsefik Hikaye diye birşey yok.

TheFahrix

Mesela yukarıdaki yazı da benim doğrum. Benim felsefem.

Sonraki Sayfa »