Daha önce verilmiş mi bilemiyorum ama araştırmalarım sonucunda bulamayınca paylaşmak istedim.
Bir gün bir Edebiyat Üniversitesinde, Edebiyat öğretmeni
-Evet, kim bu şiiri okumak ister ? diye sorunca
Öğrenci parmağını kaldırır ve de öğretmen öğrenciye ;
-Gel bakalım.
Der ve öğrenci şiiri okumaya başlar.
-Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Ancak seven ruhtur.
... diye gider ve şiiri bitirir.
Sonra öğretmen konuşmaya başlar.
-İşte çocuklar bu şiiri 1774 yılında şair Goethe yazmıştır.
Arkalardan okunuşuna seslenen çocukta karşılık verir ;
-Niye ? Kağıt bulamamış mı ?
